Dokumentacje podatkowe za 2019 r. – co czeka przedsiębiorców

• #Dokumentacja podatkowa

2020-03-02

30 września 2020 r. jest graniczną datą przygotowania dokumentacji podatkowej za 2019 r. Regulacje dotyczące cen transferowych, które weszły w życie 1 stycznia 2019 r. na mocy przepisów przejściowych, mogły być zastosowane z mocą wsteczną do przygotowania dokumentacji podatkowych za 2018 r. Przepisy przejściowe dawały jednak możliwość zastosowania tylko części „nowych regulacji”. Jakie więc jeszcze zmiany czekają podatników przygotowujących dokumentacje podatkowe za 2019 r.?

TPR zamiast CIT-TP

Kluczową zmianą jaka czeka podatników będzie obowiązek złożenia informacji o cenach transferowych TPR. Informacja ta zastąpi dotychczasowe uproszczone sprawozdanie CIT/PIT-TP. Informacja TPR w sposób znacznie bardziej szczegółowy niż CIT/PIT-TP opisuje transakcje podatnika. Oprócz podstawowych danych o podmiocie, TPR wymaga przekazania organom m.in.:
– ogólnych informacji finansowych o podmiocie w postaci wskaźników finansowych (marża operacyjna, marża zysku brutto, ROA, ROE),
– szczegółowych informacji o przeprowadzanych transakcjach kontrolowanych (m.in. rodzaj transakcji, jej wartość, metoda weryfikacji ceny, informacje o przeprowadzonej analizie porównawczej i jej wyniku względem transakcji),
– dodatkowych informacji np. o ewentualnej korekcie cen transferowych dotyczącej danej transakcji.

Zakres danych i informacji wykazywanych w informacji TPR będzie zależał m.in. od parametrów przeprowadzanej transakcji, stosowanej metody wyceny czy przyjętego sposobu porównania z rynkiem. Dlatego zakres informacyjny i stopień skomplikowania sprawozdania TPR będzie zależeć od liczby i rodzaju transakcji przeprowadzanych przez podatnika.

Należy również pamiętać, że do złożenia informacji TPR zobowiązane są nie tylko podmioty przygotowujące dokumentacje podatkowe za 2019 r. Zgodnie z art. 11t ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT do złożenia TPR zobowiązane są również podmioty, które nie sporządzały dokumentacji lokalnej z uwagi na przeprowadzane transakcje z podmiotami powiązanymi mającymi siedzibę na terytorium kraju (zwolnienie określone w art. 11n pkt 1 ustawy o CIT).

Aktualnie trwają prace Ministerstwa Finansów nad przygotowaniem ostatecznej wersji formularza, który umożliwi przekazanie informacji TRP. Formularz był już przedmiotem konsultacji społecznych m.in. w ramach Forum Cen Transferowych, które organizowane jest cyklicznie przez Departament Cen Transferowych i Wycen Ministerstwa Finansów. Formularz przygotowany przez MF nie będzie jednak jedynym sposobem na przekazanie informacji TPR organom podatkowym. Możliwe będzie również złożenie informacji (jedynie w formie elektronicznej) w formacie struktury logicznej udostępnionej przez Ministerstwo Finansów. Struktury logiczne TPR zostały udostępnione na stronie internetowej ministerstwa.

Warunki spełnione łącznie

Regulacje obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. to również nowe zasady dotyczące korygowania cen transferowych. Ustawodawca wskazał, że zmiana wysokości uzyskanych przychodów lub poniesionych kosztów podatkowych w związku z korektą TP będzie możliwa, jeżeli łącznie spełnione zostaną warunki określone w art. 11e ustawy o CIT.
Przede wszystkim, aby korekta cen transferowych była możliwa, podmiot który chce jej dokonać, musi w trakcie roku podatkowego, którego ta korekta dotyczy, ustalać ceny z podmiotami powiązanymi na zasadach odpowiadających zasadom jakie zastosowałyby podmioty niezależne.

Dodatkowo, w momencie przeprowadzenia korekty podatnik powinien być w posiadaniu oświadczenia podmiotu powiązanego o dokonaniu przez niego korekty w tej samej wysokości.

Możliwość przeprowadzenia omawianej korekty będzie dotyczyła wyłącznie podmiotów powiązanych mających siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub w krajach, z którymi Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania i tylko gdy istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z tym państwem.

Nowe zasady korygowania cen transferowych dotyczą transakcji zrealizowanych od 2019 r. W praktyce oznacza to, że rok 2019 będzie pierwszym, za który będzie można zastosować nowe regulacje w tym zakresie. Nowe przepisy dotyczące korekt cen transferowych rozwiewają wątpliwości w zakresie klasyfikacji takich zdarzeń na gruncie podatków dochodowych. Spełnienie wszystkich wymogów określonych szczegółowo w art. 11e ustawy o CIT w praktyce gospodarczej może być jednak utrudnione.

Kiedy nie trzeba

Obowiązujące przepisy o cenach transferowych znoszą obowiązek przygotowania dokumentacji podatkowej dla transakcji zawieranych między polskimi podatnikami. Żeby jednak tak się stało, podmioty nie mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania, nie mogą działać na terenie strefy ekonomicznej ani na podstawie decyzji o wsparciu. Nie mogą także ponieść straty podatkowej. Warunki te muszą zostać spełnione łącznie i przez obie strony transakcji.

Największe wątpliwości interpretacyjne budzi ostatni z wymienionych warunków. Z uwagi na fakt występowania w CIT dwóch źródeł przychodów (finansowego i operacyjnego), problemów dostarcza prawidłowa wykładnia i zastosowanie omawianego zwolnienia. W związku z tym możliwe jest uznanie, że strata w jednym ze źródeł przychodów powoduje utratę prawa do zwolnienia dla wszystkich transakcji (niezależnie od źródła) lub wyłącznie dla transakcji związanych ze źródłem, w którym została poniesiona strata.

Pomocne w zakresie rozwiania tych wątpliwości mogą się okazać interpretacje indywidualne wydawane przez dyrektora KIS. I tak w interpretacji z 15 października 2019 r. (0111-KDIB1-3.4010.294. 2019.2.IZ) oraz w interpretacji z 7 października 2019 r. (0111-KDIB1-3.4010.341.2019. 1.APO) organ interpretacyjny wskazał, że obowiązek sporządzania dokumentacji cen transferowych lub jego brak powinien zostać ustalony w odniesieniu do straty ze źródła przychodów, do którego zalicza się transakcję podlegającą temu obowiązkowi. Oznacza to mniej restrykcyjne podejście organów podatkowych i uznanie, że strata z danego źródła przychodów wyłącza możliwość zastosowania zwolnienia z obowiązku dokumentacyjnego tylko dla transakcji dotyczących tego źródła, w którym poniesiono stratę. Tym samym, strata z jednego źródła przychodów nie będzie miała wpływu na możliwość zwolnienia w drugim źródle. Przykładowo, strata poniesiona w źródle przychodów dotyczącym transakcji finansowych nie powinna wpływać na możliwość zwolnienia z obowiązku dokumentacyjnego – przy spełnieniu pozostałych warunków – w tzw. źródle operacyjnym. Wprawdzie możliwość zastosowania omawianych przepisów istniała również dla dokumentacji przygotowywanych za 2018 r., to jednak istniały istotne wątpliwości interpretacyjne w tym zakresie.

podstawa prawna: art. 11e, art. 11n pkt 1 i art. 11t ust. 1 pkt 2 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. DzU z 2019 r. poz. 865 ze zm.)

Zdaniem autora

Ze sporządzaniem dokumentacji nie warto czekać do ostatniej chwili
Obowiązki jakie zostały nałożone w zakresie raportowania wymuszają na podatnikach konieczność udostępniania istotnych danych finansowych dotyczących transakcji kontrolowanych. Z informacji przekazywanych przez przedstawicieli Ministerstwa Finansów wynika, że dane zawarte w raporcie TPR będą służyły celom statystycznym, w tym m.in. lepszemu typowaniu podmiotów do kontroli. Biorąc to pod uwagę, rozsądne wydaje się rozpoczęcie procesu sporządzania dokumentacji możliwie wcześnie, tak aby dobrze przygotować się do obowiązków związanych z raportowaniem. Takie działanie pozwoli również podjąć w odpowiednim czasie decyzję o ewentualnej korekcie cen transferowych, jeśli wyniki będą odbiegać od rynkowych.

Ponadto, biorąc pod uwagę aktualnie obowiązujące regulacje w zakresie korekty cen transferowych, podatnicy teoretycznie powinni posiadać większą pewność rozliczania takich korekt, przynajmniej w zakresie podatku dochodowego.

Artykuł ukazał się w dzienniku „Rzeczpospolita” w dniu 28-02-2020 r.