Sąd Najwyższy rozstrzygnie o definicji ulicy zawartej w art. 14 ust. 2a ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi
2016-11-03
Sąd Okręgowy w Warszawie w sprawie o sygn. X Ka 1150/16 rozpoznawał apelację obwinionego, który w I instancji został uznany za winnego tego, że siedząc na betonowych schodach Bulwaru Flotylli Wiślanej w pobliżu ul. Wioślarskiej 6 w Warszawie spożywał alkohol w postaci piwa, to jest popełnienia czynu stanowiącego wykroczenie z art. 43[1] ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi
Sąd Okręgowy przy rozpoznaniu tejże sprawy, uznał, że wyłoniło się zagadnienie prawne, wymagające zasadniczej wykładni ustawy i postanowieniem z dnia 6 października 2016 r. przekazał do rozstrzygnięcia owo zagadnienie Sądowi Najwyższemu formując następujące pytanie: „Czy pod pojęciem „ulicy” zawartym w art. 14 ust. 2a Ustawy z dnia 26.10.1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi należy rozumieć:
– wydzielony pas terenu posiadający urzędową nazwę, przeznaczony do ruchu podjazdów lub ruchu pieszych (zał. nr 2 do rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 9 stycznia 2012r. w sprawie ewidencji miejscowości, ulic i adresów).
– drogę na terenie zabudowy lub przeznaczonym do zabudowy zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (art. 4 pkt 3 Ustawy z dnia 21.03.1985r. o drogach publicznych?”
Sąd I instancji wydając wyrok, posłużył się definicją „ulicy” zawartą w załączniku nr 2 do Rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 9 stycznia 2012 roku w sprawie ewidencji miejscowości, ulic i adresów wydanego w oparciu o delegację ustawową zawartą w art. 47 b ust. 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 roku – Prawo geodezyjne i kartograficzne. Zdefiniowano tam ulicę jako wydzielony pas terenu posiadający urzędową nazwę, przeznaczony do ruchu pojazdów lub ruchu pieszych. Konsekwencją takiego uznania było przyjęcie, że Bulwar Flotylli Wiślanej jest ulicą w rozumieniu ustawy o wychowaniu w trzeźwości.
Natomiast obwiniony w wywiedzionej apelacji zaproponował przyjęcie definicji „ulicy” zawartej w ustawie z dnia 21 marca 1985 roku o drogach publicznych, która w art. 4 ust. 3 definiuje ulicę jako drogę na terenie zabudowy lub przeznaczonym do zabudowy zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Sąd Okręgowy uznał, że przyjęcie zaproponowanej przez obwinionego definicji z ustawy o drogach publicznych wyklucza możliwość uznania bulwaru nadrzecznego za ulicę, co w konsekwencji prowadziłoby do uniewinnienia obwinionego.
Jest to bardzo ciekawe zagadnienie prawne, którym zajmie się Sąd Najwyższy. Musimy jednak poczekać na rozstrzygnięcie w tej sprawie.
