Nareszcie można opatentować program komputerowy

Najnowsze wytyczne Prezesa Urzędu Patentowego RP nie wykluczają już udzielenia patentu na rozwiązanie realizowane komputerowo. Zawierają też przykłady modelowych sformułowań zastrzeżeń patentowych takich wynalazków.

W „Wiadomościach Urzędu Patentowego” nr 2/2023 z 9 stycznia 2023 r. opublikowano „Ogólne wytyczne Prezesa Urzędu Patentowego RP w zakresie wynalazków i wzorów użytkowych”. Zawierają one wskazówki interpretacyjne odnośnie przedmiotów nieuważanych za wynalazki (art. 28 Prawa własności przemysłowej), sugestie odnośnie formułowania zastrzeżeń patentowych, badania poziomu wynalazczego oraz wynalazków z dziedziny biotechnologii i farmacji.

Jeszcze do niedawna UPRP niechętnie badał wynalazki realizowane komputerowo, w tym zwłaszcza programy komputerowe, i rzadko przyznawał im ochronę patentową, generalnie uznając wiele z  nich za rozwiązania niebędące wynalazkami. Skutkiem takiej praktyki urzędu był spadek liczby zgłoszeń obejmujących takie rozwiązania do UPRP. Zgłaszający, którzy mieli negatywne doświadczenia z urzędem w tym zakresie, wyciągali z tego wnioski. Ci, których było na to stać (i których rozwiązania spełniały wymagania technicznego charakteru w rozumieniu praktyki Europejskiego Urzędu Patentowego, czyli EPO), składali swoje zgłoszenia wynalazków do EPO właśnie. Tymczasem najnowsze wytyczne Prezesa UPRP wskazują na zmianę praktyki UPRP w tym zakresie: harmonizują ją z praktyką EPO, a także zawierają przykłady modelowych sformułowań zastrzeżeń patentowych dla wynalazków realizowanych komputerowo, w tym – zastrzeżeń na program komputerowy.

Możliwość opatentowania programu komputerowego omówiono w punkcie 2.8 powołanych wytycznych.

Co do zasady wynalazek musi mieć „charakter techniczny”, czyli stanowić rozwiązanie problemu technicznego (a nie np. estetycznego, prawnego lub podatkowego) i posiadać cechy techniczne. W jaki sposób odnieść te wymogi do wynalazku realizowanego komputerowo i do programu komputerowego?

Dalszy efekt techniczny

Podstawowym warunkiem – koniecznym, ale niewystarczającym! – aby uzyskać patent na taki wynalazek (a nawet, jak się zaraz okaże, na program komputerowy) jest, aby program ten wywoływał tzw. dalszy efekt techniczny. Wytyczne mówią: „Program komputerowy, który po uruchomieniu na komputerze wywołuje »dalszy efekt techniczny«, ma charakter techniczny, a zatem nie jest pozbawiony zdolności patentowej”.

Czym jest „dalszy efekt techniczny”? To efekt „wykraczający poza »normalne« interakcje między programem (oprogramowaniem) a komputerem (sprzętem), na którym jest on uruchamiany, czyli wykraczający poza normalne efekty fizyczne” (takie jak przepływ prądu w komputerze czy grzanie się jego elementów). Program ma „robić coś więcej” niż tylko rozgrzewać obwody elektryczne komputera, na którym został uruchomiony. Może np. sterować procesem w realnym świecie (takim jak proces wytwarzania materialnego produktu albo proces nadawania lub odbioru informacji), sterować urządzeniem lub instalacją (np. pralką, zmywarką, farmą paneli słonecznych lub wiatraków). W szczególności takim urządzeniem może być sam komputer (serwer, telefon komórkowy). W takim przypadku efekt techniczny może polegać np. na zmniejszeniu zużycia zasobów komputera (pamięci, obciążenia procesora, miejsca na dysku) niezbędnych do wykonania danej czynności.

Warto zauważyć przy tym, że zmniejszenie miejsca zajmowanego przez plik na dysku może być np. skutkiem kompresji danych, a mniejsze zapotrzebowanie na moc obliczeniową może się brać ze „sprytniejszego” algorytmu. W tym sensie (i w tym zastosowaniu) struktura/format danych lub algorytm posiadają zatem techniczny charakter. Istotne jest także, że efekt techniczny może brać się z powiązania działań człowieka (operatora) z działaniem maszyny, w tym również (ale niekoniecznie) – ze skutkami zachodzącymi wyłącznie w domenie wirtualnej. Przykładowo, przewijanie tabel arkusza kalkulacyjnego w górę i w dół lub w lewo i w prawo – za pomocą gestów dłoni osoby siedzącej przed komputerem – ma charakter techniczny. Wyświetlanie obrazów w goglach VR odpowiednio do ruchów głowy osoby, która ma założone te gogle, również ma charakter techniczny. Generalnie: interfejsy człowiek-maszyna mają charakter techniczny.

Wytyczne wskazują, że wykorzystanie hardware-u przydaje rozwiązaniu charakteru technicznego: „Zarzutu z art. 28 ust. 1 w zw. z ust. 2 Prawa własności przemysłowej nie można postawić w odniesieniu do zastrzeżeń dotyczących sposobu realizowanego za pomocą komputera, nośnika pamięci odczytywalnego przez komputer lub urządzenia, ponieważ każdy sposób wykorzystujący środki techniczne (np. komputer) i każdy środek techniczny jako taki (np. komputer lub nośnik pamięci do odczytu przez komputer) mają charakter techniczny, a zatem stanowią wynalazki w rozumieniu art. 24 p.w.p.”.

Ponadto, wytyczne Prezesa UPRP mówią wprost, że metoda wykonywana w systemie zarządzania bazami danych jest metodą wykorzystującą środki techniczne „i dlatego nie jest pozbawiona zdolności patentowej na podstawie art. 28 ust. 1 i w zw. z ust. 2 p.w.p.”.

Wymienić można jeszcze kilka przykładów metod realizowanych komputerowo, a posiadających charakter techniczny:

– sposób zabezpieczenia wypłaty w bankomacie, zgodnie z którym w przypadku wprowadzenia prawidłowego PIN-u bankomat wyda gotówkę, a w przypadku wprowadzenia cyfr PIN-u w odwrotnej kolejności – bankomat nie wyda gotówki i powiadomi policję,

– sposób, zgodnie z którym w pliku komputerowym zawierającym tekst zamienia się wybrane wyrazy na wyrazy bliskoznaczne o mniejszej liczbie liter,

– sposób sterowania wyświetlaniem obrazków na ekranie dotykowym, zgodnie z którym obrazek przemieszcza się w ślad za ruchem palca po ekranie.

Jak formułować zastrzeżenia

Jak wynika z punktu 3.3 wytycznych Prezesa UPRP: „Wyrażenie »wynalazki realizowane za pomocą komputera« (CII) obejmuje rozwiązania, które dotyczą wynalazków wykorzystujących komputery, sieci komputerowe lub inne programowalne urządzenia, przy czym co najmniej jedna cecha jest realizowana za pomocą programu. W szczególnym przypadku wszystkie etapy sposobu mogą być w pełni przeprowadzone przez instrukcje programu komputerowego działającego na elementach, które w kontekście wynalazku zapewniają ogólne funkcje przetwarzania danych. Takie środki mogą być na przykład wbudowane w komputer osobisty, smartfon, drukarkę itp.

Dla takich wynalazków, w celu uzyskania pełnej ochrony, oprócz zastrzeżenia dotyczącego sposobu mogą być zredagowane zastrzeżenia w innych kategoriach o przedmiocie odpowiadającym sposobowi]”.

Wytyczne wymieniają m.in. następujące ze wspomnianych „innych kategorii o przedmiocie odpowiadającym sposobowi”, jednocześnie wskazując, że wyliczenie jest jedynie przykładowe (lista otwarta):

– zastrzeżenie patentowe dotyczące sposobu (np. „Sposób realizowany komputerowo, obejmujący etapy A, B….”),

– zastrzeżenie patentowe dotyczące urządzenia lub aparatu lub systemu przetwarzania danych (np. „Urządzenie do przetwarzania danych obejmujące środki do wykonywania etapów sposobu z zastrzeżenia 1” lub „System do przetwarzania danych obejmujący procesor przystosowany do wykonywania etapów sposobu z zastrzeżenia 1”),

– zastrzeżenie patentowe dotyczące programu komputerowego jako produktu (np. „Program komputerowy zawierający instrukcje, które po wykonaniu tego programu przez komputer powodują, że komputer wykonuje etapy sposobu z zastrzeżenia nr 1” lub „Program komputerowy zawierający instrukcje, które po wykonaniu tego programu przez komputer powodują, że komputer wykonuje etapy A, B…”),

– zastrzeżenie patentowe obejmujące odczytywalny komputerowo nośnik danych lub ich medium – jako produkt (np. „Odczytywalny komputerowo nośnik danych zawierający instrukcje, które po wykonaniu przez komputer powodują, że komputer wykonuje etapy sposobu z zastrzeżenia nr 1,” lub „Komputerowo odczytywalny nośnik danych zawierający zapisany na nim program komputerowy z zastrzeżenia nr 3.”).

Takie rozwiązania mają celu należyte (i słuszne) zabezpieczenie interesów uprawnionego z patentu w razie naruszenia i przyznanie uprawnionemu w tym wypadku lepszych (wygodniejszych, skuteczniejszych) środków dochodzenia roszczeń. A zatem, jeśli przedmiotem patentu jest sposób wykonywany przynajmniej w części przez komputer, to powyższe zastrzeżenia pozwalają uprawnionemu – w razie naruszenia – „położyć rękę” także na:

– odpowiednim programie komputerowym (który służy naruszycielowi do realizacji opatentowanego sposobu, a nawet jest kluczowy dla tej realizacji, jest zatem kluczowym „narzędziem” naruszenia),

– urządzeniu (komputerze, systemie), na którym wykonywana jest opatentowana metoda,

– nośniku danych, który zawiera taki program.

Dwa ostatnie „obiekty” są – w odróżnieniu od sposobu – obiektami materialnymi. Można je zatem zidentyfikować w fizycznej przestrzeni (np. zakładzie naruszyciela), zająć, wyłączyć, zniszczyć itd. W odróżnieniu od sposobu, który jest działaniem, można żądać jego zaniechania, ale wygodnie jest zająć środki służące do jego realizacji.

Ta sytuacja przypomina zatem uprawnienie, o którym mowa w art. 64 ust. 1 Prawa własności przemysłowej („Patent na wynalazek dotyczący sposobu wytwarzania obejmuje także wytwory uzyskane bezpośrednio tym sposobem”) oraz odpowiednio w art. 64 ust. 2 EPC, który pozwala uprawnionemu z patentu na sposób „położyć rękę” na materialnych przedmiotach, tj. produktach („owocach”) tego sposobu, ze sprzedaży których – de facto – naruszyciel w sposób nieuprawniony czerpie korzyści materialne. Można nawet powiedzieć, że przytoczone wyżej zastrzeżenia dotyczące urządzenia (komputera, systemu…) i nośnika danych są komplementarne do wytworów sposobu w tym sensie, że te pierwsze obejmują przedmioty materialne służące do realizacji sposobu, a te drugie – obejmują przedmioty materialne będące wynikiem sposobu. Zastrzeżenia tego rodzaju są zatem wygodnym narzędziem w ręku uprawnionych w razie naruszenia patentu.

Harmonizacja praktyki

Podrozdział wytycznych Prezesa UPRP zawierający wskazówki odnośnie „dalszego efektu technicznego” wynalazków realizowanych komputerowo (pkt 2.8 wytycznych) jest w pełni zgodny z wytycznymi wydanymi w tym zakresie przez EPO – konkretnie część G, rozdział II, punkt 3.6

https://www.epo.org/law-practice/legal-texts/html/guidelines/e/g_ii_3_6.htm

Z kolei podrozdział wytycznych Prezesa UPRP zawierający sugestie i przykłady formułowania zastrzeżeń patentowych dla wynalazków realizowanych komputerowo (pkt 3.3 wytycznych) pozostaje w zgodzie z wytycznymi EPO w tym zakresie, zawartymi w części F, rozdział IV, punkt 3.9.1

https://www.epo.org/law-practice/legal-texts/html/guidelines/e/f_iv_3_9_1.htm

A zatem UPRP harmonizuje swoją praktykę w zakresie wynalazków realizowanych komputerowo z praktyką EPO.

Przykład

Zgłoszenie wynalazku nr P. 439637 z 24 listopada 2021 r. pt. „Sposób maksymalizacji uzysku energii z odnawialnych źródeł energii”, na rzecz Easy OZE Sp. z o.o. z siedzibą w Olsztynie.

W świetle powyższej dyskusji o nowych wytycznych można podać przykład zgłoszenia wynalazku realizowanego komputerowo, które ma duże szanse uzyskać ochronę patentową. Zgłoszenie jest jeszcze nieopublikowane (zostanie opublikowanie wkrótce po 24 maja 2023 r.). Wszystkie informacje na temat zgłoszenia podane są za wiedzą i zgodą zgłaszającego.

W największym skrócie: przedmiotem zgłoszenia P.439637 jest sposób maksymalizacji uzysku energii z instalacji OZE. W oparciu o informacje o konkretnej działce gruntu sztuczna inteligencja w postaci sieci neuronowej wskazuje, jakie źródło (np. wiatrak, panele fotowoltaiczne lub pompa ciepła) i w którym miejscu działki zainstalować, aby zmaksymalizować oczekiwaną wartość energii uzyskiwanej z tego źródła w ciągu roku. Ponadto zgodnie ze zgłoszonym rozwiązaniem, po zainstalowaniu OZE zgodnie z tymi zaleceniami, monitoruje się moc rzeczywiście uzyskiwaną z OZE, a w razie potrzeby – zabezpiecza się układ przez przeciążeniem.

Główne zastrzeżenie patentowe brzmi:

  1. Sposób maksymalizacji uzysku energii generowanej z  odnawialnych źródeł energii, na zadanym terenie, przy wykorzystaniu minimalnej ilości elementów generujących energię i z wykorzystaniem modułu sztucznej inteligencji połączonego z serwerem, obejmujący etapy:
  2. a) Wysłanie do serwera historycznych danych pogodowych dla danego terenu, rodzajach elementów generujących energię z odnawialnych źródeł energii spełniających wymogi terenowe oraz danych o geometrii terenu obejmujących dane o: lokalizacji terenu, ukształtowaniu terenu, kształcie i lokalizacji zabudowań na terenie,
  3. b) Wysłanie danych z etapu a) do modułu sztucznej inteligencji,
  4. c) Wyznaczenie przez moduł sztucznej inteligencji pola wektorowego natężenia promieniowania słonecznego o danej porze każdego dnia w roku dla danej geometrii terenu oraz obiektów znajdujących się na nim na podstawie otrzymanych w punkcie b) danych,
  5. d) Wyznaczenie przez moduł sztucznej inteligencji pola wektorowego kierunku i siły wiatru o danej porze każdego dnia w roku dla danej geometrii terenu oraz obiektów znajdujących się na nim na podstawie otrzymanych w punkcie b) danych,
  6. e) Wyznaczenie przez moduł sztucznej inteligencji pola wektorowego temperatury i wilgotności gruntu o danej porze każdego dnia w roku dla danej geometrii terenu oraz obiektów znajdujących się na nim na podstawie otrzymanych w punkcie b) danych,
  7. f) Wyznaczenie na terenie stref korzystnych i niekorzystnych dla danego typu elementów generujących energię z odnawialnych źródeł energii przez moduł sztucznej inteligencji na podstawie wyznaczonych w punktach c), d) i e) danych,
  8. g) Obliczenie możliwego maksymalnego uzysku energii generowanej przez elementy generujące energię z odnawialnych źródeł energii na danym terenie,
  9. h) Wybór rodzaju elementów generujących energię z odnawialnych źródeł energii i zaplanowanie ich rozmieszczenia przestrzennego na zadanym terenie tak, aby zmaksymalizować uzysk energii generowanej przez te elementy,
  10. i) Instalacja elementów generujących energię z odnawialnych źródeł energii według planu opracowanego w etapu h) i podłączenie ich do sieci energetycznej za pomocą wspólnego sprzęgła energetycznego,
  11. j) Załączenie sprzęgła energetycznego i wysyłanie energii produkowanej przez instalację wykonaną w etapie i) do sieci energetycznej,
  12. k) Rozłączenie sprzęgła energetycznego i przerwanie wysyłania energii do sieci energetycznej, jeżeli chwilowy uzysk generowanej energii przekracza 100 proc. maksymalnego uzysku generowanej energii obliczonego w etapie g) w celu uniknięcia przeciążenia układu,

znamienny tym, że etapy od c) do h) realizowane są automatycznie za pomocą modułu sztucznej inteligencji obejmującego dwie sieci neuronowe, z których pierwsza jest typu RBF (ang. Radial Base Function), a druga jest typu PSO (ang. Particle Swarm Optimization), która to pierwsza sieć (RBF) posiada pętle ujemnego sprzężenia zwrotnego obejmującą drugą sieć (PSO) i agregującą dane wygenerowane przez drugą sieć (PSO).

W powyższym zastrzeżeniu widać szereg cech zbieżnych z warunkami wskazanymi w  wytycznych odnośnie posiadania przez wynalazek technicznego charakteru, a w związku z tym uniknięcia wyłączenia, o którym mowa w art. 28 ust. 1 pkt. 5 Prawa własności przemysłowej, a także odnośnie formułowania zastrzeżeń patentowych na takie wynalazki.

  1. a) Nie ma wątpliwości, że rozwiązanie to jest realizowane za pomocą komputera, a jego „sercem” (choć przecież bardziej: „mózgiem”!) są odpowiednie sieci neuronowe (zdefiniowane w części znamiennej rozwiązania, tj. po słowach „znamienny tym, że…”). Rozwiązanie realizowane jest w istocie za pomocą programu komputerowego, który jest w stanie dostarczyć tym sieciom potrzebne dane (wskazane w etapie a), odebrać odpowiedź od tych sieci (wytworzoną w etapach od c) do f) i spożytkować tę odpowiedź jak wskazano w etapach od g) do k).
  2. b) Rozwiązanie ma zatem charakter techniczny – por. pkt 2.8 wytycznych.
  3. c) Jakkolwiek już sama powyższa przesłanka wystarcza, aby nadać rozwiązaniu techniczny charakter, to dodatkowo zauważmy, że dane przetwarzane w rozwiązaniu opisują fizyczne parametry rzeczywistego świata (por. etap a), a efekt działania programu to m.in. etap i), w którym kształtuje się elementy fizycznego świata oraz etapy j) i k), w których steruje się fizycznym układem generującym energię.
  4. d) Rozwiązanie przynosi zatem dalszy efekt techniczny – por. pkt 2.8 wytycznych.
  5. e) Warto zauważyć, że etap i) wcale nie musi być realizowany automatycznie – i zapewne w większości przypadków nie będzie, albowiem będziemy tutaj mieć do czynienia z normalnymi pracami budowlanymi i instalacyjnymi, wykonywanymi przez człowieka. Nie przekreśla to wcale możliwości uzyskania patentu!
  6. f) Ciekawe jest również, że zgłaszający upatruje odróżniania się od stanu techniki (a więc rozwiązań wcześniej znanych) zastosowaniem w swoim rozwiązaniu konkretnych sieci neuronowych, współpracujących ze sobą w konkretny sposób – jak to wskazano w części znamiennej zastrzeżenia.

Kluczowa nowość i poziom wynalazczy

Czy zatem każdy tego typu wynalazek (i szerzej – każdy wynalazek realizowany komputerowo, który posiada charakter techniczny) może uzyskać ochronę patentową?

Niekoniecznie, ale przynajmniej nie jest to już wykluczone! Zauważmy, że potwierdzenie technicznego charakteru wynalazku wynika z przyjrzenia się wyłącznie zgłoszonemu rozwiązaniu (por. pkt 2.8 wytycznych), bez analizy innych istniejących rozwiązań (czyli nie biorąc pod uwagę stanu techniki). Techniczny charakter rozwiązania jest warunkiem koniecznym, ale niewystarczającym, do uzyskania ochrony patentowej. Aby uzyskać patent, trzeba spełnić również inne warunki ustawowe, w tym nowość i poziom wynalazczy. Te dwa ostatnie kluczowe warunki bada się porównując zgłoszone rozwiązanie ze stanem techniki – a więc z podobnymi rozwiązaniami znanymi wcześniej.

Urząd Patentowy nie znalazł do tej pory żadnych przeszkód do udzielenia ochrony. Przeciwnie – raport o stanie techniki przygotowany przez UPRP, datowany na 3 marca 2022 r., ujawnia sześć dokumentów ze stanu techniki, ale są to wyłącznie dokumenty oznaczona flagą „A”, czyli takie, które w ocenie urzędu nie stanowią zagrożenia dla nowości ani poziomu wynalazczego zgłoszonego rozwiązania.

Bardzo ważne jest, że Urząd Patentowy przygotował sprawozdanie o stanie techniki dla tego rozwiązania. Jeszcze do niedawna zdarzało się bowiem, że urząd nie identyfikował zgłoszonego rozwiązania tego typu jako wynalazku, a w ślad za tym – odmawiał przygotowania sprawozdania.

Co więcej, we wstępnej ocenie zgłoszenia, towarzyszącej sprawozdaniu o stanie techniki, urząd potwierdza, że zgłoszenie spełnia warunki uzyskania ochrony. Ta wstępna ocena nosi również datę 3 marca 2022 r. Oznacza to, że urząd zaimplementował już w swojej praktyce dyskutowane tutaj niedawno opublikowane wytyczne. Warto przytoczyć tę opinię – „laurkę” – w całości:

Patent na „klikanie myszą”

Czy w Polsce można opatentować „klikanie myszą?” Nie. Bo techniczny charakter to nie wszystko, czego wymaga się od rozwiązania zdatnego do opatentowania. Jak wspomniano wcześniej, dalsze dwa konieczne i niezwykle istotne warunki to nowość i poziom wynalazczy. Nowość to odmienność, różnica w stosunku do wszystkich rozwiązań znanych wcześniej. Rozwiązanie nie może być znane publicznie przed dniem jego zgłoszenia do urzędu. Natomiast poziom wynalazczy to nieoczywistość rozwiązania dla osoby biegłej w danej dziedzinie (kryterium nieostre, dyskusyjne). Na ich temat napisano bardzo wiele oraz zgromadzono tomy orzeczeń.

Jakkolwiek – w świetle najnowszych wytycznych – „klikanie myszą” ma techniczny charakter (przynajmniej dlatego, że angażuje urządzenie techniczne – tj. mysz komputerową), a zatem nie podlega wykluczeniu spod patentowania z powodów wskazanych w art. 28 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 p.w.p., to nie spełnia ono wymogu nowości (albowiem jest znane, i to powszechnie). Brak nowości „zabija” zdolność patentową. W takim przypadku nie musimy już badać kwestii poziomu wynalazczego.

Jakub Sielewiesiuk Rzecznik patentowy, AOMB

W najnowszych wytycznych Prezesa UPRP w zakresie tzw. wynalazków realizowanych komputerowo Urząd Patentowy deklaruje zgodność swojej praktyki z praktyką Europejskiego Urzędu Patentowego (EPO). Praktyczne doświadczenie płynące ze zgłaszania tego rodzaju wynalazków do UPRP w ostatnim czasie wskazuje, że powyższa deklaracja znajduje pokrycie w rzeczywistych działaniach ekspertów urzędu – w wielu rozwiązaniach tego rodzaju UPRP identyfikuje ich techniczny charakter, co umożliwia uzyskanie patentów na takie rozwiązania pod zwykłymi warunkami (m.in. nowość, poziom wynalazczy). W praktyce oznacza to, że Polska staje się krajem, w którym możliwe jest uzyskanie patentu na rozwiązanie realizowane komputerowo. To informacja szczególnie ważna dla małych i średnich przedsiębiorstw z naszego kraju, które nie będą już dłużej zmuszone zwracać się w tym celu do EPO i ponosić związanych z tym wyższych (niż w postępowaniu krajowym) kosztów, czasami niestety za wysokich jak na ich możliwości. To otwiera nowe, realne możliwości uzyskania krajowego patentu przed wieloma małymi i średnimi przedsiębiorstwami z Polski.

OPINIA URZĘDU

Wstępna ocena zgłoszenia wynalazku nr P.439637

Wstępną ocenę opracowano do wersji opisu zgłoszeniowego/zastrzeżeń patentowych z dn. 24.11.2021r.

  • Jednolitość rozwiązania

Wynalazek spełnia wymóg jednolitości określony w art. 34 ustawy P.w.p., wobec czego poszukiwania w stanie techniki i wstępną ocenę sporządzono dla zgłoszonego rozwiązania określonego zastrzeżeniami patentowymi.

  • Stosowalność przemysłowa

Po analizie zgłoszonego rozwiązania Urząd uznał, że zgłoszone rozwiązanie ma zastosowanie w przemyśle.

  • Wystarczające ujawnienie

Urząd uznał, że zgłoszone rozwiązanie zostało ujawnione na tyle jasno i wyczerpująco, aby znawca z dziedziny mógł je urzeczywistnić bez dodatkowej inwencji twórczej.

  • Stan techniki

Ocena merytoryczna została dokonana w odniesieniu do dokumentów przytoczonych w sprawozdaniu o stanie techniki

  • Nowość

Rozwiązanie według przedmiotowego zgłoszenia jest nowe w świetle dokumentów powołanych w sprawozdaniu o stanie techniki, a zatem spełnia wymogi określone w art. 25 ustawy P.w.p.

  • Poziom wynalazczy

Rozwiązanie według przedmiotowego zgłoszenia posiada poziom wynalazczy w świetle dokumentów powołanych w sprawozdaniu o stanie techniki, a zatem spełnia wymogi określone w art. 26 ustawy P.w.p.