Opłata egzekucyjna bez podatku od towarów i usług

Sąd Najwyższy w orzeczeniu w składzie 7 sędziów wydanym w dniu 27 lipca 2017 r. podjął uchwałę, zgodnie z którą komornik sądowy nie może podwyższyć opłaty egzekucyjnej, pobieranej na podstawie art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji o podatek od towarów i usług.

Zgodnie z brzmieniem przywołanego przepisu, w sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych, komornik pobiera od dłużnika opłatę egzekucyjną, która stanowi opłatę stosunkową. Niejasne było czy przy wymiarze opłaty egzekucyjnej komornik na prawo obciążyć dłużnika należnością z tytułu podatku od towarów i usług.

Warto wskazać, że w interpretacji ogólnej z dnia 30 lipca 2004 r. Minister Finansów stanął na stanowisku, że z faktu, iż komornicy sądowi, jako organy egzekucyjne w zakresie w jakim stosują środki przymusu, wykonują władztwo publiczne, wypływa wniosek, że nie są oni objęci regulacją ustawy o podatku od towarów i usług. Znajdzie do nich bowiem zastosowanie wyłączenie z art. 15 ust. 6 tejże ustawy. Jednak w interpretacji ogólnej w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych przez komorników sądowych z dnia 9 czerwca 2015 r., Minister Finansów uznał, że czynności wykonywane przez komornika należy uznać za świadczenie usług za wynagrodzeniem, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Powyższe zagadnienie budziło również wątpliwości w orzecznictwie administracyjnym.

Jednak jako że prawidłowość ustalenia opłaty przez komornika sądowego należy do drogi sądowej, w tym zakresie wypowiedział się Sąd Najwyższy, który uznał, że komornik sądowy nie może podwyższyć opłaty egzekucyjnej o podatek od towarów i usług.

Artykuły z tej kategorii