Praca na zwolnieniu lekarskim nie w każdym przypadku uzasadnia rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia

2017-07-24

Powód wykonywał obowiązki komendanta straży miejskiej. W związku przeziębieniem uzyskał on zaświadczenie lekarskie ze wskazaniem, że „chory powinien leżeć”. Pracownik stawił się jednak do pracy i wykonywał powierzone mu obowiązki pracownicze, co było spowodowane w szczególności poważnymi niedoborami kadrowymi w podległej mu jednostce organizacyjnej. W tych dniach pracownik w trakcie spotkania z nowym burmistrzem otrzymał wypowiedzenie umowy o pracę, jednak poinformował on, że aktualnie przebywa na zwolnieniu lekarskim.

Po powrocie ze zwolnienia powodowi zostało wręczone oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. Jako przyczynę wskazano ciężkie naruszenie przez pracownika obowiązków pracowniczych polegające na tym, że przebywał on w miejscu pracy i wykonywał czynności zawodowe, mimo wskazania lekarza o konieczności leżenia.

Komendant odwołała się od rozwiązania umowy o pracę, a sprawa trafiła ostatecznie do rozpoznania przez Sąd Najwyższy. Sąd stwierdził, iż nie można a priori głosić, że każde świadczenie pracy w okresie zwolnienia lekarskiego wypełnia przesłanki stosowania art. 52 § 1 pkt 1 k.p. w pojęciu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych kluczowe bowiem jest zawinienie, obejmujące zarówno element subiektywny (związany z nastawieniem pracownika), jak i element obiektywny (skupiający uwagę na zagrożeniu lub naruszeniu interesów zakładu pracy).

Sąd Najwyższy podkreślił jednocześnie, że za dominujący w orzecznictwie należy uznać pogląd, iż nadużycie korzystania ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego samo w sobie nie może być zakwalifikowane jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych.

W związku z powyższym Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę sądowi drugiej instancji do ponownego rozpoznania.