Wspólnotowy znak towarowy – zmiany w rozporządzeniu Rady (WE)
2016-05-06
Właściciel znaku towarowego może zakazać umieszczania na opakowaniach i metkach towarów znaków, które godzą w jego prawa.
23 marca 2016 r. weszło w życie rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2424 z 16 grudnia 2015 r. (dalej: rozporządzenie) zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego. Wprowadzone zmiany mają istotne znaczenie szczególnie dla przedsiębiorców, którzy dopiero planują objąć ochroną znak towarowy.
Rozporządzenie wprowadza pojęcie „znak towarowy Unii Europejskiej” zamiast wspólnotowego znaku towarowego. Nie oznacza to jednak konieczności podejmowania przez podmioty, które zarejestrowały wspólnotowy znak towarowy, dodatkowych działań, aby utrzymać dotychczasową ochronę. Wspólnotowe znaki towarowe od 23 marca 2016 r. przekształciły się w znaki towarowe Unii Europejskiej.
Drugą wprowadzoną zmianą jest ustanowienie Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, który zastąpił Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego. Dla podmiotów planujących zgłosić do rejestracji znak towarowy ma ona istotne znaczenie. Od 23 marca 2016 r. jest to jedyny urząd, w którym takiego zgłoszenia można dokonać. Rozporządzenie znosi bowiem możliwość dokonania zgłoszenia do krajowych urzędów zajmujących się ochroną własności przemysłowej, a więc w przypadku Polski do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej.
Rozporządzenie wprowadziło ponadto zmianę w samej definicji znaku towarowego, eliminując z niej wymóg graficznej możliwości przedstawienia znaku. Znak towarowy Unii Europejskiej może składać się również z dźwięku, co wprost wyraża nowa definicja znaku towarowego.
Ważną zmianą jest również skrócenie terminu, w jakim można wnieść sprzeciw przeciwko rejestracji znaku. Obecnie termin ten zaczyna biec po upływie miesiąca od publikacji zgłoszenia (wcześniej było to sześć miesięcy).
Niższe należności
Opłaty za rejestrację znaku towarowego ulegną ogólnemu obniżeniu. Od 23 marca 2016 r. wynoszą one:
– opłata podstawowa za zgłoszenie indywidualnego unijnego znaku towarowego – 1000 euro,
– opłata podstawowa za zgłoszenie indywidualnego unijnego znaku towarowego za pomocą środków elektronicznych – 850 euro,
– opłata za drugą klasę towarów i usług w przypadku indywidualnego unijnego znaku towarowego – 50 euro,
– opłata za każdą klasę towarów i usług, po przekroczeniu dwóch klas, w przypadku indywidualnego unijnego znaku towarowego – 150 euro,
– opłata za drugą klasę towarów i usług w przypadku unijnego znaku wspólnego lub unijnego znaku certyfikującego – 50 euro,
– opłata za każdą klasę towarów i usług, po przekroczeniu dwóch klas, w przypadku unijnego znaku wspólnego lub unijnego znaku certyfikującego – 150 euro,
– opłata za sprzeciw – 320 euro,
– opłata podstawowa za przedłużenie indywidualnego unijnego znaku towarowego – 1000 euro,
– opłata podstawowa za przedłużenie indywidualnego unijnego znaku towarowego za pomocą środków elektronicznych – 850 euro.
Artykuł został opublikowany w Dobrej Firmie, dodatku do dziennika Rzeczpospolita, z dnia 06 maja 2016 r.
