Zmiany przepisów o karaniu za niepłacenie alimentów
2017-08-10
Zgodnie z ustawą z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2017 r. poz. 952) zasadniczej zmianie uległ art. 209 kodeksu karnego dotyczący przestępstwa niealimentacji.
Przedmiotowa zmiana polega w szczególności na tym, iż:
– dotychczasowe nieostre znamiona w postaci „uporczywości” i „niemożności zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych” osoby uprawnionej zastąpiono bardziej obiektywnym kryterium w postaci zaległości alimentacyjnych stanowiących równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo opóźnienia zaległego świadczenia innego niż okresowe wynoszącego co najmniej 3 miesiące;
– poszerzono źródła obowiązku alimentacyjnego wprowadzając obok orzeczenia sądowego także ugodę zawartą przed sądem (albo innym organem) albo inną umowę;
– zrezygnowano z penalizacji uchylania się od wszelkiego rodzaju świadczeń alimentacyjnych ograniczając się do świadczeń pieniężnych;
– wprowadzono kwalifikowany typ niealimentacji przewidujący surowszą odpowiedzialność dla sprawcy, który uchylając się od wykonania obowiązku alimentacyjnego naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych;
– wprowadzono elementy tzw. czynnego żalu, pozwalające sprawcy uniknąć kary, jeśli w terminie 30 dni od pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego uiści w całości zaległe alimenty.
Powyższa zmiana obowiązuje od 31 maja 2017 r. i zdaniem ustawodawcy ma przyczynić się do poprawy efektywności egzekwowania świadczeń alimentacyjnych przez osoby uprawnione oraz wyeliminowanie celowego uchylania się osób zobowiązanych do alimentacji poprzez zatajanie uzyskiwanych dochodów i posiadanego majątku.
